پیدایش ۴۸
۴۸
یعقوب یوسفٚ پسرأنَ برکت دهه
۱ بعدٚ اَ ایتفاقأن، یوسفَ خبر بدَییدی کی: «تی پئر مریضه.» اونم خو دوتأ پسرأن، منسی و اِفرایمَ خو اَمرأ اوسَده بوشو خو پئرٚ دِئنٚ وسی. ۲ هَطو کی یعقوبَ بوگفتیدی: «تی پسر یوسف اَمون دره تی ورجه،» یعقوب خو تومامٚ قوّتٚ اَمرأ ویریشته خو رختخوابٚ دورون بینیشته.
۳ یعقوب یوسفَ بوگفته: «خودایٚ قادرٚ مطلق بو کی شهرٚ لوز، سرزیمینٚ کنعانٚ میأن مرَ آشکارَ بوسته و مرَ برکت بدَه. ۴ مرَ بوگفته: ‹ترَ بارور و زیادَ کونم. تی جَا قومأنٚ زیادی به وجود اَورم. بعدٚ خودت، اَ سرزیمینٚ ملکیتٚ اَبدی‌یَ تی زأکأنَ بخشم.› ۵ پس هسه کی اَ دوتأ پسر قبلٚ اَنکی من بأیم اَیه، مصرٚ دورون تِره به دونیا بَموییدی، اِفرایم و منسی، می پسرأن رئوبین و شمعونٚ مأنستن می‌شین ایسیدی. ۶ هر زأکٚ دیگری کی بعدٚ اوشأن تِره به دونیا بأیه، تی‌شین بیدی. اوشأنٚ برأرأنٚ نامٚ جیر جَا ارث بریدی. ۷ وختی کی فَدّانٚ جَا وأگردستَن دوبوم، تی مار راحیل سرزیمینٚ کنعانٚ دورون دور و ورٚ افرات بمرده، منم اونَ هویه دفنَ کودم» افرات هو بیت‌لحمه.
۸ وختی یعقوب یوسفٚ زأکأنَ بیده وَورسه: «اَشأن تی زأکأنیدی؟»
۹ یوسف خو پئرَ بوگفته: «اَشأن می پسرأنیدی کی خودا اَیه مرَ ببخشه.»
یعقوب بوگفته: «اوشأنَ بأور می ورجه کی اوشأنَ برکت بدم.»
۱۰ یعقوبٚ چومأن پیری وسی سو نوکودی نتأنستی خُب بیدینه، پس هَنٚ وسی یوسف خو پسرأنَ ببرده جُلُوتر. یعقوب اوشأنَ بغلَ کوده و ماچی بده. ۱۱ یعقوب یوسفَ بوگفته: «هرگز فکر نوکودیم کی ترَ دوواره بیدینم، هسه خودا مرَ رحمت بوکوده کی تی زأکأنم بیدم.»
۱۲ یوسف خو زأکأنَ کی یعقوبٚ جُلُو نیشته‌بید ویریزأنه، خو پئرَ تعظیم بوکوده. ۱۳ یوسف خو زأکأنٚ دسَ بیگیفته، اوشأنَ طوری یعقوبٚ جُلُو به پا بدأشته کی یعقوب خو راستٚ دسَ بنَه منسی سر، خو چپٚ دسَ بنَه اِفرایمٚ سر و اوشأنَ ببرده خو پئرٚ نزدیکی. ۱۴ ولی یعقوب خو راستٚ دسَ بنَه اِفرایمٚ سر کی کوجه پسر بو، خو چپٚ دسَ بنَه منسی سر کی پیله پسر بو.
۱۵ یعقوب یوسفَ برکت بدَه و بوگفته: «هو خودایی کی می جد و آباد ایبراهیم و ایسحاق اونٚ اَمرأ زندگی بوکودیدی تی پسرأنَ برکت بدَه، خودایی کی تومامٚ عمر تا به ایمروز مرَ شبأنی بوکوده. ۱۶ فرشته‌یی کی مرَ جٚه هر بدی آزادَ کوده، اَشأنَ برکت بدَه. اَطویی ببه کی اَشأن می نامَ، می جد و آباد ایبراهیم و ایسحاقٚ نامَ زنده بدأرید، جٚه اوشأن قومی فراوان زیمینٚ سر به وجود بأیه.»
۱۷ وختی کی یوسف بیده خو پئرٚ راستٚ دس اِفرایمٚ سر نَهه، ناراحتَ بوسته، پس خو پئرٚ دسَ بیگیفته کی جٚه اِفرایمٚ سر اوسَنه بنه منسی سر. ۱۸ خو پئرَ بوگفته: «پئر، تی راستٚ دسَ بنه منسی سر، اون می پیله پسره.»
۱۹ ولی اونٚ پئر قوبیل نوکوده بوگفته: «پسر جان من دأنم چی کودن درم. جٚه اونم ایتأ پیله قوم به وجود اَیه ولی کوجه برأرٚ قوم جٚه اویتأ برأر، پیله‌تر به و اونٚ زأکأنٚ جَا، قومأنٚ فراوانی به وجود اَیه.» ۲۰ پس اوشأنَ هر دو نفرَ هو روز برکت بدَه و بوگفته: «تی نامٚ اَمرأ بنی‌ایسرائیل همدیگرَ برکت دیهیدی، گیدی: ‹خودا ترَ اِفرایم و منسی مأنستن عاقبت بخیر بوکونه.›» اَطویی یعقوب اِفرایمَ بالاتر جٚه منسی قرار بده.
۲۱ یعقوب یوسفَ بوگفته: «من مردن درم، ولی خودا تی اَمرأیه و ترَ به تی سرزیمینٚ آبااجدادی وأگردأنه. ۲۲ و من ترَ کی تی برأرأنٚ جَا شایسته‌تری زیمینی‌یَ بخشم کی می شمشیر و کمانٚ اَمرأ اموریأنٚ جَا فیگیفتم.»
Currently Selected:
پیدایش ۴۸: گیلکی (رشتی)
Označeno
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media